ستون آخر
دنیا در مرگ یک جنایتکار به سوگ نخواهد نشست!
سوهارتو مردی از تبار هیتلر و خمینی!
آذر ماجدی

سوهارتو مرد. دنیا قطعا به سوگ او نخواهد نشست و از فقدان او نه تنها متاثر نخواهد شد، بلکه مرگ یکی از بزرگترین جنایتکارهای قرن احساس آرامش و امنیت بیشتری به ارمغان میاورد. مرگ سوهارتو بار دیگر خاطره یکی از بزرگترین قتل عام های تاریخ بشری را در یادها زنده کرد. جای تاسف است که مرگ او رنج و درد بازماندگان قتل عام میلیونی و سرکوب های خونین او را التیام نخواهد بخشید. تمام این بازماندگان و انسان های دردمند و سرکوب شده نه تنها در اندونزی، که تمام جهان خواهان اجرای عدالت و محاکمه این دیکتاتور بودند. جنایات او آنچنان وسیع است، 30 سال حکومتش آنچنان با خشونت، سرکوب و فساد آغشته است که هیچ مورخی هر چقدر چکمه لیس، قادر نخواهد بود آنها را پرده پوشی کند.  
نام سوهارتو درکنار جنایتکارانی چون هیتلر و خمینی در تاریخ ثبت خواهد شد. در سال 1965 سوهارتو با سازماندهی و رهبری یک کودتای خونین میلیون ها انسان را قتل عام کرد. سوهارتو فرمان "پاک کردن اعضای حزب کمونیست" را صادر کرد و بدنبال آن ارتش، گروه های شبه نظامی و اوباش دولتی به وحشیانه ترین شکلی به قتل عام کمونیست ها، چپ ها و هر کس که به همکاری با آنها "متهم" است پرداختند. برخی رقم کشته شده ها را 500 هزار نفر ثبت کرده اند. اما بسیاری دیگر رقم صحیح را 2 میلیون نفر اعلام میکنند. این کودتا بعنوان کودتای ضد کمونیستی معروف شده است. بعلاوه حدود 200 هزار نفر دستگیر شدند که برخی اعدام و بقیه به زندان های طویل المدت محکوم شدند. اعدام این زندانیان تا سال 1990 ادامه داشت. تشکلات کارگری ممنوع و سانسور شدید بر رسانه ها حاکم شد. "حکومت با مشت های آهنین" مودبانه ترین شکلی است که سه دهه دیکتاتوری سوهارتو توصیف شده است.
یک دهه پس از کودتایی که با حمایت کامل سازمان سیا طرح و پیاده شد، دولت سوهارتو "تیمور شرقی" را پس از انقلاب پرتقال و استقلال این کشور از پرتقال، به اشغال درآورد. در پروسه اشغال و پس از آن حدود 200 هزار نفر کشته شدند. دولت اشغالی سوهارتو، البته، با مردم تیمور شرقی همانگونه رفتار کرد که با مردم اندونزی: سرکوب خشن، خشونت وحشیانه، زندان و شکنجه و کشتار.
فساد و دزدی وقیحانه یکی دیگر از خصوصیات سوهارتو و دولت او است. گفته میشود که سوهارتو و خانواده اش حدود 30 بیلیون دلار دزدیده اند و پیگیری برای پیدا کردن این پول همچنان ادامه دارد که با سنگ اندازی های دولت کنونی اندونزی روبرو شده است.
دولت سوهارتو چه در کودتای خونین و چه در طول سه دهه حکومت خشن از حمایت آمریکا و دولت های غربی برخوردار بود. سوهارتو یکی از موئتلفین مهم این دول در طول جنگ سرد بود. سوهارتو بالاخره ده سال پیش بدنبال تظاهرات و اعتراضات وسیع توده ای برکنار شد. تلاش مردم برای به محاکمه کشیدن وی به جایی نرسید. تلاش برای مصادره دزدی ها و سرمایه افسانه ای که او و خانواده اش از طریق فساد و دزدی انباشت کرده اند نیز راه به جایی نبرد. سوهارتو تا زمان مرگش در آرامش و رفاه زندگی کرد.
اکنون پس از مرگ او تلاش برای افشای جنایات و دزدی هایش زنده شده است. از مردم خواسته میشود که او را ببخشند. دخترش از مردم طلب بخشایش میکند. آیا پس از مرگ او افشای جنایاتش تاثیری خواهد داشت؟ افشای جنایات شاید بتواند التیامی بر قلب های دردمند قربانیان و بازماندگان آنها باشد. افشای این جنایات و ثبت آنها در تاریخ هر چند فقط حرکتی کوچک بسوی اجرای عدالت است، اما امری ضروری است. باید این خواست مردم اجرا شود و نام سوهارتو در کنار نام هیتلر و خمینی بعنوان بزرگترین قاتلین تاریخ بشری به ثبت رسد. *

 

دیگر مقالات از آذر ماجدی